„Kryterium ochrony najlepszych interesów wierzycieli” jest zwrotem wielokrotnie powtarzanych w Dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1023 z dnia 20 czerwca 2019 r. w sprawie ram restrukturyzacji zapobiegawczej, umorzenia długów i zakazów prowadzenia działalności oraz w sprawie środków zwiększających skuteczność postępowań dotyczących restrukturyzacji, niewypłacalności i umorzenia długów, a także zmieniającej dyrektywę (UE) 2017/1132 (dyrektywa o restrukturyzacji i upadłości).
W art. 2 ust. 1 pkt. 6 zawarto następującą definicję: „kryterium ochrony najlepszych interesów wierzycieli” oznacza kryterium, które jest spełnione, gdy żaden wierzyciel wyrażający sprzeciw nie znalazłby się w przypadku planu restrukturyzacji w gorszej sytuacji, niż ta, w jakiej taki wierzyciel znalazłby się w przypadku likwidacji – czy to w drodze stopniowej likwidacji, czy sprzedaży jako przedsiębiorstwa kontynuującego działalność – gdyby na mocy prawa krajowego zastosowano normalną kolejność zaspokajania w postępowaniu likwidacyjnym, albo w przypadku zastosowania drugiego najlepszego w kolejności scenariusza alternatywnego, gdyby plan restrukturyzacji nie został zatwierdzony.
Intencja Parlamentu Europejskiego jest nader czytelna – ochrona interesów wierzycieli, która wg powyższej definicji jest zachowana, gdy żaden wierzyciel nie akceptujący planu restrukturyzacyjnego nie znajduje się w gorszej sytuacji niż w przypadku:
- likwidacji przedsiębiorstwa,
- stopniowej sprzedaży składników przedsiębiorstwa,
- sprzedaży przedsiębiorstwa kontynuującego działalność.
Zapisy Dyrektywy 2019/1023 znajdą wkrótce odzwierciedlenie w ustawie Prawo restrukturyzacyjne. Polski ustawodawca w art. 10 a tej ustawy wprowadzi zapis o brzmieniu:
„ Nadzorca lub Zarządca sporządza test zaspokojenia”.
Analiza dalszych zapisów projektu nowelizacji ustawy Prawo restrukturyzacyjne wskazuje, że test zaspokojenia jest implementacją wymogu Dyrektywy w przedmiocie ochrony interesów Wierzycieli.
Warto zwrócić uwagę, że omawiana Dyrektywa wprowadza także pojęcie testu rentowności jako warunku dostępu do postępowania dotyczącego restrukturyzacji zapobiegawczej. Zgodnie z akapitem (26) wprowadzony do Dyrektywy test powinien być przeprowadzony bez szkody dla majątku dłużnika i winien zapewnić wykazanie rentowności takowych podmiotów. W praktyce gospodarczej częściej spotykamy się z pojęciem „próg rentowności”, zwany „break even point – BEP”, który wskazuje na kwotę przychodów, która w 100% pokrywa koszty działalności. Test rentowności, o którym mowa w cytowanej Dyrektywie ma odmienny charakter – jego wynikiem winna być potwierdzona zdolność przedsiębiorstwa do generowania dodatnich przepływów pieniężnych.
Andrzej Głowacki
Stan prawny
Na 01/09/2022